Vaktiyle Bayburt’ta bir Ermeni bahçıvan yaşarmış. Öyle bir adam ki, yetiştirdiği sebzeler dilden dile dolaşırmış. Özellikle patatesleri… Onun patateslerinin lezzeti ve bereketi üzerine kimse söz söyleyemezmiş.
Komşuları bu işin sırrını merak eder, ne kadar uğraşsalar da çözemezlermiş. Sonunda bahçıvan, en yakın komşusu Mehmet Ağa’ya sırrını şöyle açıklamış:
“Mehmet Ağa, patates ekmek istiyorsan sabah erkenden kalkacaksın. Tarlana gidecek, toprağın üzerine oturacaksın. Eğer toprağın sıcaklığını bacaklarında hissedersen, işte o vakit patatesi ekeceksin. Ama toprak serinse, boşuna uğraşmayacaksın.”
O gün bugündür Bayburt’ta patates ekileceği vakit geldiğinde, halk bu bahçıvanın sözünü hatırlarmış.
Komşuları bu işin sırrını merak eder, ne kadar uğraşsalar da çözemezlermiş. Sonunda bahçıvan, en yakın komşusu Mehmet Ağa’ya sırrını şöyle açıklamış:
“Mehmet Ağa, patates ekmek istiyorsan sabah erkenden kalkacaksın. Tarlana gidecek, toprağın üzerine oturacaksın. Eğer toprağın sıcaklığını bacaklarında hissedersen, işte o vakit patatesi ekeceksin. Ama toprak serinse, boşuna uğraşmayacaksın.”
O gün bugündür Bayburt’ta patates ekileceği vakit geldiğinde, halk bu bahçıvanın sözünü hatırlarmış.